MAHKÛM

 

mahkum

kimi kabuğuna

zamana bırakır kendini

doğacağı günü bekler

 

mahkum

kimi  bir zindana

sabırla yoğurur zamanı

çıkacağı günü bekler

 

mahkum

kimi bir kadına

bir tebessüm bir gülücük

zamanla bir öpücük bekler

 

mahkum

kimi kendi içine mahkum

oda sonsuz gerçek ölümün

çat kapı gelmesini bekler

 

 

Author: Mehmet ÇEVİK

Bir yanıt yazın