güler-gülmez

Hani bir

Muhlis Gülerimiz

Bir Gülmez Ahmet’imiz vardı

Derde deva cana şifa insanlardı

Yaşanılan  zaman papatya falı misali

Biz birinden birini tercihe zorlarken

Güler mi gülmez mi derken

Gülmezi bizi terk eti erken