Kurumsal eğitimden insanlar
İki şey bekler;
1- Ekonomik fayda
2- Psikolojik destek
İşsizliğin sürekli arttığı
Okumuş işsizliğin
Daha da arttığı Bir ortamda
Eğitimin, Ekonomik fayda görevini
Yerine getirdiğini söylemek mümkün değil
Psikolojik desteğe gelince
Ekonomik faydası olmayan
Eğitimin öğrencisinin
Hayata “gelecek kaygısıyla” başlaması
Psikolojik desteğe muhtaç olduğunu gösterir.
Eğitimin bunu verdiğini söylemek mümkün mü?
Basireti cehalette arayan eğitimin
Öğrencilere “duygu, düşünce ve davranış sürecinin ele alınarak,
Onun zorluklarının çözümüne yönelik yürütülecek bir hizmet”
Verilebildiğini söylemek mümkün değil
Yapılan inançlar üzerinden
Şükür terapisini yaygınlaştırmak
Muktedir bunu da iki ayrı yöntemle yapıyor
Yandaşlar paydaşlar verilenlere
Kalabalıklara ise verilmeyenlere
Şükretmeyi tavsiye ederek
Haliyle yandaş ve paydaş aldıkça alırken
Kalabalık ise beklentiler içinde
Sabır taşına dönüyor
Yalnız burada bir sorun var
İki farklı şükür arasında açmaz
Fark edilip sabır taşı çatlarsa
-Ki bir şekilde çatlaması olası-
Ülke ya bireysel cinayet
Ya toplumsal cinnet
Arenasına döner
İşte bu “ahval ve şerit” içinde
Kişiye yararı olmayan eğitim
Kurumlarının kapalı olması
Açık olmasından daha evladır
Yararlı olmayan eğitimin neresinden dönersen kardır
