TABİAT VE BEN

 

Ağlasa dünya

Güneş söndü diye

Ay kayboldu diye ağlasa dünya

Ben bahtıma gülümserim

 

Dursa evren

Unutsa kahrından dönmeyi

Ben şişe şişe rakı içer

Başımı dönderirim

Birden çoraklaşsa yer

Yarılsa toprak dal dal

Yerleşirim yarığa

Beleş mezardır diye

Sevinirim

 

Aniden bastırsa yağmur

Yağsa dolu yağsa kar

Kapansa yarık olsa mezar

Olursa ardımdan ağlayan

Şaşarım

 

Author: Mehmet ÇEVİK

Bir yanıt yazın