Bilgim kadar cesaretim olsa
Uçacağını bile, bile yazsaydım
Haykırsaydım düşüncelerimi
Gök kubbeye seda olarak
Hoş olmasa da
Keşke
Korkup sustukça
Büyüdüğünü korkularımın
Hayalden gerçeğe dönüştüğünü
Bir örümcek ağı misali
Sardığını benliğimi
Suskunluğumu daimileştirdiğini
Yaşayarak korkuyla öğrenmeseydim
Keşke
Keşkesiz bir ortamda
Muhtaç olmadan keşkelere
Kendimi dinlediğim kadar
Beni de dinleyecek olanlara
Anlatabilseydim fütursuzca bildiklerimi
Keşke
