“İnsanlar yorgun doğar
Dinlenmek için yaşarlar”
Yorgun doğarlar çünkü
Kaç milyon spermden biri olarak
Kaç milyon sperme karşı verdiğin
“Varlık” mücadelesinde ilk ona kalmış
Onları da teker, teker haklayarak
Bayrağı göndere çekmiş,
Zafer kazanmışsın.
Yorgunsun
Zaferi kazanmak yetmiyor
Bu kazandığın zaferi
Bulunduğun o küçücük coğrafyada
Dokuz ay on gün süren
Varlığını dış dünyaya duyurma
Mücadelesine giriyorsun
Bu mücadele sürecini de
Başarıyla tamamlıyorsun
Yorgun düşüyorsun
Yorgunsun
Kendi Ergenekon’undan
Çıktığını düşünürken
İçine düştüğün âlemin
İlk gerçeği ile karşılaşıyor
Sen zafer sarhoşluğundayken
Popo’na ilk şaplağı yiyor
Ağlamaya başlıyorsun
Âlemse neşe içinde
Anlamlandıramıyorsun
Bu kadar çaba
Bunun için miydi diyerek
İç geçiriyorsun
Yorgunluğunu da ha bir
Derin hissediyorsun
Tarifsiz yorgunluklar içindesin
Yorgunsun
Zaman geçtikçe,
Seni ilk karşılayanların sevinçleri
Ahkâm kesme, hüküm verme
Yargılama ve suçlamalara dönüşüyor
Sen, sen ağlarken gülen insanların
Tebessümüne de razısın, ama yok
Umut etmekten, beklemekten
Yorgun düşüyorsun
Yorgunsun
Dinlenmen lazım.
Mümkünü yok gibi
Hiç değilse bir gün
Yılda bir gün olsun
Dinleneyim istiyorsun
O da Şubatın 29 da ki gün olsun
Tembellik günü, 29 Şubat olsun
Her yıl kutlama yorar insanı diyorsun
Yorgunsun
Yılda bir günde olsa
Dinlenmek için yaşamak istiyorsun
NOT: Dört yılda bir olsa da
O gün sen
Dinlenen birini gördüğünde
Otur ona yardım et.
Adam mutlu olsun
Tembellik günü
Ataletini yenemeyenlere kutlu olsun
