Bir başınayken bile
Kendini kalabalıkta sanan ben
Yalnızlığımı iliklerime kadar hissediyorum
İçimde harmani bir yalnızlık yaşıyorum
Ben mi yaşlandım
Korkar oldum kendimden
Zaman mı bozuldu
Hep bir hicran
Geçer oldu zihnimden
Yalnızım
Rahatsızım
Tutarsızım
Bir başıma
Tek başıma
Umarsızım
Gidiyorum
Burnumun dikine gidiyorum
Ne kimse benim umurumda
Ne de ben
Umurundayım kimsenin
Biliyorum
Zamanı
Bilinçsizce, bilmeden yaşıyorum
Akıntıya kürek çekercesine
Zamanı doldurmak için
Top çevirircesine
Yaşamış olmak için
Yaşıyorum
Umutsuzum.
Mahşeri kalabalığın ortasında
Yalnızım, umursuzum
Bir başıma, tek başımayım
“Yalnızlar rıhtımında” ki
Yıldızlar kadar yalnızım
Yalnızım
