“Asya Hun İmparatorluğu’nda İmparator Mete tarafından MÖ 209 yılında ilk defa teşkilatlı bir ordu kurulmuş olup bu tarih Türk ordusunun ve Türk Kara Kuvvetlerinin kuruluş tarihi olarak kabul edilmiştir.”
TSK’ nın sayfasında,
Türk ordusunun temelleri bu şekilde anlatılıyor.
Tarihi bu olan ordunun sahip olduğu “disiplin” ise
Mete’nin hikâyesinde saklıdır.
Hikâye şöyle;
Mete iktidara gelmek için bir ordu kurar
Talime başlarlar
Askerlere söylediği şey şu olur
“Ben okumu hangi hedefe atarsam,
Sorgusuz sualsiz sizde o hedefe atacaksınız.”
İlk oku en sevdiği “atına” atar. Atmayanları öldürür.
İkinci okunu “eşine” atar. Tereddüt edenleri öldürür
Sonunda okunu attığında
Bütün okların tereddütsüz
Sorgusuz sualsiz “aynı” hedefe yöneldiği
Bir “demir disiplin” yaratır
Ordudaki emir komuta budur
Emri veren, emrin uygulanacağından emindir
Emri alanda tereddüde gerek olmadığının bilincindedir
Bu disiplindir ki
“sana savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum”
Ya da
“Oğlum o haindir onu vur” denildiğinde
Ne Nerede Nasıl Neden Ne zaman kim
Demeden emri yerine getirir
Sonunda ölümün olmasının bir anlamı yoktur
Sevr anlaşması ile başlayıp
ABD ve AB ile devam eden
Türk ordusunu küçültme
“Emir komutayı” sabote etme hevesleri
Mete’nin son askeri Ömer’in
Şehit edilmesiyle Başlayan
Olaylar sonrası yapılanlarla
Sonuç alınmış gibi görünüyor
Heves noktasında kalır
Bin yıllık geleneği
Bir günlük hevesler bozamaz
Bozamamalı
Bilinmeli ki
“Dünyada, Türklerden başka hiçbir ordu bu kadar süre ayakta duramaz.”
General Hamilton
