Ah anne
Seksen yıl sonra bir genel buhranın kucağındayız
Ekonomik küçülme yaşıyoruz
Işsizlik artyor
Hayat sıtandartı dahada düşüyor
Ümit edelim anne
Seksen yıl
Öncesşinddeki gibi yerel başlayan süreç
Ümit edelimki seksen yıl öncesi gibi küresel bie felakete dönüşmez
Tarih diliyelim ki tekerrür etmesin
Çünkü o felaket ikinci genel savaş tam bir felaket olarak insanlığın üzerine çökmüştü
Korkuyorum anne
Savaş eknolojisinin bu kadar geliştiği
Neredeyse maddeye zarar vermeden
Milyonlarca canlının yok olmasını
Sağlayacak felaket
Genel yok oluşa
Kıyamete sebeb olabilir
Anne gidişat bu
Zaten insanlar bir şekilde yakınlarını canlarını
tanıdıklarını kaybediyor
bu bilezor
hala yokluğunu hissediyor
yaşamadığın herşeyden kendimi sory-umlu tutuyor kahroluyorum
bu yılın başında anne sana iki arkadaş daha gönderdik
biri hasan avcı arkadaşımın ikizi
genç yaşta yola çıktı
diğeri ahmet sarıgil arkadaşımın annesi
o neredeyse dalya demek üzereydi
ama ne demiştikölüm herkes için
ha anne
hasan avcının ikizi için bir şiir yazmıştım
onuda sana gönderiyorum
ikizlerin ölümü
Bir yaman tezatmış
Ikizlerin ölümü
Bir varmış
Bir yokmuş misali
Var olan ne
Yok olan kim
Kim
Yokluğun karanlığında
Nurlara gark olan
Yaşarken
Dünyası kararan
Kim
Ne yaman tezatmış
Ikizlerin ölümü
Anlayan kim
