Ölüm çok yumuşak geldi bana
Tüy gibi, tüyler gibi,
Bir şefkat kucağı gibi,
Sardı naçiz bedeni mi.
Ölüm çok yumuşak geldi bana.
Ömür denilen mevsimin
Son deminde
Son baharında
üstüme abanmışken zemheri
bütün benliğim titrerken soğuktan
bir meltem sıcaklığında
yaladı bedenimi ölüm.
ölüm, çok yumuşak geldi bana.
korkunç yüzünü ya göstermedi,
ya da ben görmedim.
ya hissettirmedi kendini,
yada ben hissetmedim telaştan.
ölüm, alıp gitme telaşından canı
ben, can evimdeki cana olan ilgisizliğimden,
bir müşterek noktada;
ben, ben başıma
ve ölüm kendi başına
ama benim başıma
bir iş açtı ölüm
öldüm.
ölüm çok yumuşak geldi bana
