MEDDAH DEMOKRASİSİ

 

Günümüz toplum bilimcileri

Devletlerin yönetim şekillerini

İki başlık altında topluyor

Demokrasi ve Totalitarizm

 

Demokrasi malum

Her çeşidiyle

Milli iradeye dayanan

Ve muhalefetin varlığını

kabul eden yönetim biçimi

Totalitarizm ise

Demokrasinin dışında kalan

Bütün yönetim biçimlerini ifade ediyor

 

Gene toplum bilimciler

Yönetim şekillerini tanımlarken

İnsan oğlunun “en güzeli” arama

Çabasını göz önünde bulundurarak

Demokrasiyi

“en iyi yönetim”

şekli olarak değil

“En az kötü”

olan yönetim şekli”

olarak tanımlıyorlar

 

Toplum bilimcilerin

İnsanoğlunun en iyiyi arama

Gayretini desteklemek için

Açık bıraktıkları bu kapı

(Demokrasinin daha iyiye

Ulaştırılma çabası)

demokrasisi

İçselleştirilmemiş

Sosyal alt yapısı olmayan

Kurumları oluşmamış

Kültürü oluşmamış toplumlarda

Totalitarizme yol açan gelişmelerin

Kaynağı olmaktadır

 

Demokrasi ile totalitarizm

arasındaki bu

demokrasiyi totalitarizme

taşıyan yönetim biçimini

meddah demokrasisi

diye tanımlamak mümkün

 

meddah demokrasisini:

bir kişinin halkın karşısına geçip

onlara gülünç hikayeler anlatarak

onların yüzünü güldürerek

sahnedeki tek adamlığını

kabul ettirme

vazgeçilmezliğini ispatlama

ve sonunda

yasalaştırma ve meşrulaştırma

metodu olarak tanımlamak mümkün

 

Türkiye’de son on iki yıldır

“meddah  demokrasisi”

ile yönetiliyor

 

sahnedeki meddah

tek adam

zaman içinde

toplumun nabzına

ve kendi ihtiyacına göre

bazen Türkçü oluyor

bazen İslamcı oluyor

bazen bölücü oluyor

bazen sosyal demokrat oluyor

topluma kendini kabul ettiriyor

reyting alıyor

en kötü şartlarda

salon yarı yarıya doluyor

 

aslında yaptığı  oyunun adı

“eş başkanlık”

bazen mağdur taklidi

bazen göz yaşları

 

zamana ortama

ve ihtiyaca göre rol keserek

sahnede hep

” ben olmalıyım”

diyen

ve olan

ama her rolden sonra

gerçek hayatı ne ise onun için

“durmak yok yola devam”

komutu veren

bir meddah

 

kendini de yoruyor

toplumu da yoruyor

 

aslında siyasette

aslında demokraside bunlar var

toplumun farklı kesimleri,farklı görüşleri

farklı renkleri var

inkarı mümkün değil

ama

her renk,her görüş,her kesim

kendisi kendilerini temsil eder

buna demokrasilerde muhalefet denir

demokrasinin olmazsa olmazı bu

ama bütün bunları biri,bir kişi

“ben her şeyi temsil ederim” der

ve millette

“yahu bu meddah ne güzel

yüzümüzü güldürüyor”

diye düşünür ve meddah da

“durmak yok yola devam” derse

Toplum:

meddah demokrasisi kanalıyla

demokrasiden totalitarizme geçer

 

beyi milletin seçmesi arifesinde

soru bu

gerçekten durmak yok yola devam mı

yoksa her oyunun bir sonu var mı

göreceğiz

 

 

 

 

Author: Mehmet ÇEVİK

Bir yanıt yazın