AMA NİĞDE VE GİRESUN’DAN, ABİM DEĞİL AMA OĞULLARIM GELDİ. Sen oğul, Gözümün önünde, Dizimin dibindeyken Durgun sular gibiydi Zaman. Sen, hep aynı sen Ben, hep aynı ben Zaman, aynı zamandı. Ne vakit ki Ayrıldın benden Sular seller gibi Geçer oldu zaman. Üzerime abandı, Yıldırdı, çökertti Ağarttı saçlarımı. Üç günde, Beni, Bir yaşlı ademliğe Seni, Gençlikten delikanlılığa Taşıdı zaman. Sana oğul, Oğlum, sana Dizimin dibinden Ayrılma diyemiyorum. Ayrılacaksın. Biliyorum. Lakin Gözümün nuru, Gözümün önünden Ayrılma istiyorum….
Ölüm çok yumuşak geldi bana Tüy gibi, tüyler gibi, Bir şefkat kucağı gibi, Sardı naçiz bedeni mi. Ölüm çok yumuşak geldi bana. Ömür denilen mevsimin Son deminde Son baharında üstüme abanmışken zemheri bütün benliğim titrerken soğuktan bir meltem sıcaklığında yaladı bedenimi ölüm. ölüm, çok yumuşak geldi bana. korkunç yüzünü ya göstermedi, ya da ben görmedim. ya hissettirmedi kendini, yada ben hissetmedim telaştan. ölüm, alıp gitme telaşından canı ben, can evimdeki cana olan ilgisizliğimden, bir müşterek noktada; ben, ben başıma…
Ben: Anadan doğma Tepeden tırnağa Akdeniz çocuğuyum Yağmur: Benim “sevda”m Kar “özlem”imdir An itibarı ile Terk etti “sevdam” beni “Özlem”imle Tahayyül dışı anlar yaşıyorum
Bir küçük cadı Güzel ve tatlı Ele gelmez, Avuca sığmaz, Gönülden çıkmaz. Bil. Nedir adı Bir küçük cadı ……………… Zeynep’miş adı.
DÜN OKUDUM “Diyar-ı küfrü gezdim beldeler kâşâneler gördüm Dolaştım mülk-i İslâmı bütün virâneler gördüm.” Ziya Paşa BU GÜN YAZDIM “Diyar-ı küfrü gezdim seyredilesi yerler yaşanılası şeyler gördüm Dolaştım mülk-i İslâmı vahşeti tekbirle icra eden divaneler gördüm.” Mehmet Çevik