Bir müminin itibarı Dünya malına ve siyasete yakınlığı ile değil, Kuran’a ve sünnete yakınlığı ile artar Unutma
Yeni Türkiye’nin” Bilinen “çağlar” içinde Hangi “yüz yılla” örtüşeceğini Hep düşündüm. Cevabı 19. Yüz yıl düşünürü Schopenhouruer’un “İnsanın Doğası Üzerine” Adlı çalışmasında buldum. Ustad diyor ki; İnsan toplumunun yapısı Tıpkı iki itki-birbirine zıt İki kötülük arasında Gidip gelmekte olan Bir sarkaç- gibidir “Zorbalık” ve “Anarşi” Ustad üçüncü şıkkın olmadığını, Birinden kaçmanın, Bizi diğerine yaklaştıracağını anlatıyor. Ve diyor ki Üçüncü şık’ kı bulmak..? Ne münasebet! Ve ekliyor; “Kötülük” eşit derecede “kötü” değildir, “Zorbalık” kabul edilesi bir kötülüktür. Neden? Nedenini Ustad “Zorbalığın”…
Atalarım iki şeydi Bir kahramandılar: Yani “zaman hamallarıydılar” Mensubu bulunduğu toplumları Bir çağdan alıp bir çağa taşıma Güçleri vardı. İki liderdiler Lider; Yani “emir” verici değil “İlham” vericiydiler. O atalarımın “yeni şu” Olma saplantıları yoktu. Onlar “eskinin yenisi” olmaktansa “Yarının yenisi” olmayı hedef edindiler. Kimisi “Roma’ya diz” çöktürdü, Kimisi kimliğini “taşlara” kazıdı. Kimisi “yerleşik” hayata geçti, Kimisi yeni bir “dini” seçti. Kimisi yeni bir “coğrafyayı vatan” yaptı Kimisi alınmaz denilen “şehirleri “aldı Kimisi “yedi düvele” kafa tuttu. Ama hiç biri…
Ne yaşar Ne yaşamaz Deme Yaşar Tereddüde Mahal yok “İnce memet” Yaşadıkça Yaşar Kemal de Yaşar
“Kefenin cebi yok” diyerek Dünyalık toplayanlar Bilmiyorlar mı ki Cehenneme herkes Kendi ateşini götürür