Ay: Ekim 2016

Bir ara Sevmiştik birbirimizi Çılgın zamanlar Yaşamıştık bir ara   Bir ara Mesafe koydun aramıza Toz Pembe hayatımız Alaca karanlığa döndü Zifiri karanlık bastı sonra Karabasanlar misali Bozuştuk o ara     Sen beni sensiz bırakıp Sırra kadem bastın Ben kendi karanlığımda Senden bir ses Bir seda bekledim o ara Bir ara istedim ki beni… Bir ara   Bu ara Dünyayı renksiz Hayatı sensiz Sevdayı zevksiz Ölümü sessiz yaşıyorum Ne ara ne sor beni İstemiyorum bu ara   Rabbimden rahmet…

  Sırça köşkün kadim kuralı Düşman büyütür Öfke zinde tutar Dostları öldürür insanı Sırça köşkün budur kuralı Düşman zinde tutar Öfke büyütür kini Dostları, diliyle gömer insanı

Cemal Süreyya’nın “tek adam” kitabından ilhamla Bir ülke Kaf dağının berisinde Bu ülkede bir adam Ve bir adamın Milletim dediği Milleti vardı   Gün geldi O asude ülkede Fırtına sarstı temeli Kıyamet koptu.   Ülke kayarken Altından milletin Millet uyuyordu    Kaf dağının Berisindeki ülkede Fırtına sonrası geride Bir adam kaldı   O adam Zaten vardı

Din üzerinden  hayat yaşayanların Kendi hayatları abad olsa da Âlemin hayatını berbat ederler Hayat üzerinden dini yaşayanlar ise Kendi hayatlarını da âlemin hayatını da Abad ederler Unutma

Tavla kafasıyla satranç masasına oturanlar Şah çekse de mat tan kurulamazlar Unutma