Ay: Şubat 2015

Soma Sonu yok ama Al kömürü Ver oyu İktidar olsun   Al oyu Ver madeni Madenci ölsün   Soma Konu yok ama Maksat Devran dönsün Siyaset Çıraklıktan kalfalığa Kalfalıktan ustalığa Evrilsin   İşçiler ölsün Sermaye gülsün   Soma Kötü sona Doyduk  ama    

SINAV CUMHURİYETİNDE SINAVI GÖREV ADDEDERİM.   Kim; Nasıl, niçin, neyi Ölçüyordu bilmem. Bir sınavdı. Güzeller “yaz”dı geçti, Çirkinler “kış”tı sanki.  

Öfkeyle Kinle Nefretle Başım Hoş değil   Ben Sevgi’yi Seviyorum   Sevgi Bir yetmiş Boyunda Doksan Altmış Doksan Ayarında Bir Afeti devran Biliyorum   Bildiğimdendir ki Sevgi’yi Taammüden Seviyorum      

Ya sen yoktun Ya da  inadına “Yokum” dedirttin Sevda Ben vardım Masumiyetin dili vardı; Sevmek, bağlanmak, Sonunda teslim olmak Gibi duygular vardı Sen yoktun Sevda Sen varken sevda Riyanın kelamı vardı; Mühimsememek, reddetmek, Olmadı aldatmak gibi duygular vardı Sen vardın sevdan yoktu sen yokken de sevdan vardı Sevda

Mahşeri kalabalık Battı gözüme Yıldım   Dilim Söz sağanağına tutuldu Sus-pus oldum Sindim   Ellerim Ellerin ellerine Uzandı Havada kaldı Utandım   Kalabalıklar Geldi üstüme. Bağı çözüldü Ayaklarımın Yıkıldım   Gönlüm İnsan seline uğradı Zehirlendim. İnsan zehirlenmesi Vurgunu yedi Bedenim   Ruhum İnsan zehirlenmesi Yaşadı Yıldım, Sindim Utandım   Bıktım, Yıkıldım, Usandım Kendimi Kamuya kapattım Öldüm