Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

Evliysen Dün bir, bugün iki Zerre miktar mutluysan Gelecekte bir gün “Geçme zaman” deme İhtimali taşıyorsan Birlikte yaşamalı Yaşlanmalı Ve ölmeli insan Bazen küfre kaysa da lisan Mevsim, ümit mevsimi Aylardan Nisan Her şeyini kaybetse de Umudunu kaybetmemeli insan Zaman “Dur, geçme zaman”

Serbest şiirle ilgili Üstadın şu lafını Uzun süre zevkle kullandım “Serbest şiir, İnsanın sevip sevmemekte Serbest olduğu şiirdir” Sonra bir kitapta ki Kitabın şiirle edebiyatla Alakası yok Hukukla ilgili bir kitap Yazar bey Diyordu ki “serbest şiir Kelimelerin Özgür bırakıldığı Şiirdir” Laf gibi laf Gerçekten İnsan duygularını İfade etmek için Neden kelimeleri Kalıplara soksun Eğip büksün Uzatıp kısaltsın Ne gerek var Söyleyip gitsin   Belki tek kural Söylenenin Edebiyat olması için Edepli olması kuralıdır Gerisi…  

Çektim Elimi ayağımı hayattan İzoleyim Varla yok arasında Yok’a yakın bir yerdeyim İzoleyim Tatsız tuzsuz bir ilişkiyi Temassız yaşıyorum İzoleyim Sual edersen yar Hali pür melalimi Bir öyle bir böyleyim İzoleyim

Ne kadar çok konuşulan Ne kadar çok konuşan var hiç bir şey anlatmadan ekranlarda Hiç kimseye Hiç kimsenin Hiçbir şey söylemediği Söyleyemediği zamanları yaşıyoruz Yürekler imansız Kelimeler anlamsız Tartışmalar yapılıyor Her yerde zamanlı zamansız İzansız anlar yaşıyoruz Kör ana zamanlarında

Horon çekerken zihnimde kelimeler Onları valsa davet eden Mısralara dönüştürmek için Vakit erken diyorum Günün geceye dönmesi için Daha zaman var diyorum Alacakaranlık denen Gecenin meşru anlarındayız diyorum Zamanı oyalıyorum Sular seller gibi geçtiğini bilerek Zihnimde hicap duyduğum Horon tepen kelimeler