Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

Bir sarmal zaman Bir labirent mekan Ya en karanlığa koşan Ya aydınlığı arayan insan Labirent mekân, sarmal zaman Karanlığın en koyu noktasında Aydınlığın olduğunu sanan Bir boş heves içinde insan Bir bilebilse Boş heveslerin Boş olduğunu, hoş gelecekleri Getirmediğini bir bilebilse Bildiklerini bir yaşayabilse insan

Cami önü ekonomi Kalbimde iman Elimde iban Dilimden dökülen Tek kelam “Allah rızası için Fakire bir sadaka” Laaaaan

Bir zemheri sabahı Buz gibi havayı İçime çeker gibi Çektim içime seni Her zerresinde ciğerlerimin Her şeyinle sen varsın Nefes alamıyorum Bilsen

İnsanlar hiç bu kadar yalnızlaşmamış Yabancılaşmamışlardı birbirlerine Ölüm bu kadar sıradanlaşmamış Sokağa dökülüp yaygınlaşmamıştı ölüm Önüm arkam sağım solum ölüm Ortasında ben bir başıma Bitmesini beklerken günün Sıdkımı sıyırdım senden ölüm

Ak saçlarıma Gam bahtıma Aşk yâdıma düştü Sen yoktun