Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

“ne aslı aslıdır Ne kerem keremdir Nede kerem aslıdır Hem aslı aslıdır Hem kerem keremdir Hem de aslı kerem Kerem de aslıdır”   Evlilik; Benliklerin Böylesine İç-içe girme Ve aynı amaca Ulaşmak için   -ki o amaç mutluluk saadet dolu bir hayat çoluk çocuk/torun torba sahibi olmaktır- Birlikte Yola koyulma Niyetidir   Böylesi bir niyetin İlk adımını Ortaya koyan gençlere Yürüyecekleri yolda Karşılaşacakları Her türlü engelde Onlara yardımcı olmak Destek vermek Önlerini açmak Uzak yakın her aile ferdinin Görevidir  …

UMUT Ne hasta yatağındaki “Nez” daha yakındır, Nede yeni doğan bebe daha uzaktır ölüme. Ölüm; Her cana aynı mesafededir Zamanı, mekânı şekli şemalı Uzağı yakın yoktur hayatın ölüm için. Ölüm; Her cana aynı mesafededir. Her can, alınması gereken emanet Çalınması gereken kapıdır ölüm için Canı alır, cananı bırakırda aldırmaz, Yarı alır ağyarı bırakırda aldırmaz Aldırmaz ölüm Ölüm; Her cana aynı mesafededir.

Bulamayınca insan Birlikte bir olmanın sırrını Bir renk cümbüşüne Bürünmeyince evren Gönül tadmayınca sevdayı Mahkum olur zamana insan Ve yalnız yaşar zamanı    

Dünü Dün yaşadım keşkesiz Pişman değilim   Bu gün Ne kadar değil Anı Nasıl yaşayacağımın derdindeyim   Yarın Çok uzak bir sahil gibi Geliyor bana Yıldım Yarını Yarın düşüneceğim  

Küfürmüş gibi geldi bana. Küfürse -inşallah değildir- Rabbimden af, Arif Nihat Asya’nın “melek olduğuna zor inandığım” Dediği Azrail’den de hoşgörü beklerim. Şiirin adı, belki “tövbe..tövbe..ağzını topla” Olmalıydı. Ama ben “yaşama sevinci” Koydum.   Ölünerek gidilen Cenneti sevmiyorum. Kalınarak yaşanan Cenneti arıyorum. S.k.t.rettim ölümü Hayata bakıyorum