Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

Sezai Karakoç Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır Aşk cellâdından ne çıkar mademki yar vardır Yoktan da vardan da ötede bir var vardır Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır Yenilgi, yenilgi büyüyen bir zafer…

Gitsin diye Bir muktedir Bir bebenin cesedi Sahile vurdu Bir çocuğun bedeni Bombayla parçalandı Bir muktedir Kalsın diye Giden kim kalan kim Giden neden gider Kalan neden kalır Neden “Bir insanın ölümü İnsanlığın ölümüyken” Ölüm yağar Canların üstüne Taze masum canlar Çekip giderken sessizce Neden duyarsız kalır İnsanlık vicdanı Neden Bunlar İslam mı değil İnsan mı değil Yoksa çağ İnsanlık çağı mı değil

Bir gurup vakti Bir sahilde Ayla güneşin Arasında kaldı  bedenim Bir yanım da ay Geceye hazırlanıyor Belli Dolunay şeklinde Görkemli Şuh Diğer yanımda güneş Veda etme telaşında güne Aynı şekilde Müsterih Benimse Sebepsiz bir şekilde Kafam bulanık Ama Fakat Lakin ki Sanki yeşildi denizin rengi

“Üç gün sonra duyalar” 1.GÜN Sesler Renkler Şekiller aynı Bir sen yoksun 2. GÜN Konular Sohbetler Senin üstüne Sen gene yoksun 3.GÜN Çekildi kalabalıklar Met-cezir misali Sohbetler “Coşkun”luklarını Kaybetti zamanla Sen hala ve gene yoksun VE SONRA… Ve sen hala yoksun Ve ben senden yoksun Yeni bir hayata atılıyorum Kanatsız kuşlar misali Haberin olsun  

Çok sevdiğim Ölümün kendisine Kalleşlik ettiğini düşündüğüm Müdürüm Adnan Metin Koyuncuoğlunun Aziz hatırasına Hırsı Boyunu aşmış bir adam Ardında, bir terzi, Bir kabzımal, bir imam Koca bir adamı yedi. Vesselam